من و تو ...

چیزی واسه گفتن ندارم.......

نمی دونم چی باید بنویسم راجع به این شعر.......

همیشه از منتظر بودن متنفر بودم......

نمی دونم چند روز گذشت.......

نمیدونم چند روزه ندیدمش.......

انگار یک ساله.......

هیچ کاری هم از دستم بر نمی آد جز انتظار....

انتظار و لحظه شماری برای اینکه این انتظاره لعنتی تموم شه......

چرا.....؟

آخه واسه چی.....؟

مگه گناه من چیه؟

آره یادم رفته بود عاشقی بزرگترین گناه....!!!

ولی به خدا این انصاف نیست.....!!

بعضی وقت ها به سرم میززنه بیخیال همه چیز بشم.

((بیخیالش....مگه چند سال تو جوونی))

.

.

.

.

ولی درست درهمین لحظه یاد حرف های شیرینش می افتم.یاد اون چشمای معصومش.

.

.

.

نه...نه....

من کنار نمیکشم..تا آخرش هستم ..هرکی هرچی میخواد بگه...هر چی هم می خواد پیش بیاد

من فریاد میزنم:

((من عاشقم...من دوسش دارم..من مستم ..مست عشق))

این شعرفقط و فقط مال خودته عزیزم...

یادته یه روز گفتی باید همدیگر رو بهتر بشناسیم....

خوب من هم می خوام همین کار رو بکنم .

هم خودم رو بهت معرفی کنم وبهت بگم که کی ام و چی ام

هم تو رو یه بار دیگه به خودت معرفی کنم  ..........

من...................

تو....................

من     ، یه غریبه ، توی شهر بی وفایی

تو  ، خود فریاد  ، توی اوج بی صدایی

   ****

من ، تک و تنها ، توی این زمونه ی پوچ

تو ، خود مقصد ، بهترین جا واسه ی کوچ

****

من ، یه درختم ، خشک و بی برگ توی بیشه

تو ، گل سرخی ، شاد و خندون تا همیشه

****

من ، یه جزیره ، که جدا از همه خاکه

تو ، مثل دریا ، که وسیع و صاف و پاکه

****

من ، پر ظلمت ، پر وحشت و سیاهی

تو ، خود نوری ، مثل خورشید مثل ماهی

****

من ، خالی از خویش ، گمشده تو بینهایت

تو ، مثل کوهی ، پر غروروبا صلابت

****

من ، یه پرنده ، سرنوشتم یه قفس بود

تو ، یه قناری ، آرزوت یه هم نفس بود

****

من ، پر گریه ، پر التماس و خواهش

تو ، میکشیدی ، بر سرم دست نوازش

****

من ، مثل فرهاد ، جان به راه عشق داده

تو ، تا ته عمر ، دل به غیر من نداده